In de zomer van 2020 zou ik een prachtige reis maken naar Thailand. Helaas kon mijn reis, en die van vele anderen, niet doorgaan vanwege het corona virus. Ik heb lang getwijfeld of ik nog wel weg moest gaan, met daarbij dat ik afhankelijk was van de mogelijkheden, zowel in binnen- als buitenland. Uiteindelijk besloot ik een roadtrip door Oostenrijk te maken met de auto. Op deze manier was ik flexibel, hoefde ik niet met het vliegtuig en kon ik snel weer vertrekken, wanneer de situatie uit de hand zou lopen. Het was uiteindelijk een hele goede keuze om deze reis te maken. Wat een prachtig land! Ik neem jullie graag mee door mijn vakantie.
Dag 1 t/m 4: Mieders – Hotel Alpenstolz
Mijn roadtrip door Oostenrijk begon in het plaatsje Mieders in het noorden van Tirol. Ik verbleef in Hotel Alpenstolz, een hotel in de typische stijl van Oostenrijk. Donker hout, prachtige bloembakken aan de balkons en gelegen tussen hoge, groene bergen. Het hotel ligt op een gunstige locatie in het centrum van het dorp, op loopafstand van de Serlesbahn (skilift). De kamer was groot en van alle gemakken voorzien. Je kunt elke avond ‘eten wat de pot schaft’ en dit menu wordt gepresenteerd bij het ontbijt. Op vijf minuten lopen zit een gezellig, plaatselijk restaurant, genaamd Kegelbahn. Het hotel is gelegen in het Stubaital en aangesloten bij de Stubai Super Card. Dit houdt in dat je korting krijgt op veel activiteiten in de omgeving. Dit scheelde voor mij enorm, want ik kon bijvoorbeeld gratis met de gondels en gratis rodelen.
De eerste schnitzel van mijn roadtrip door Oostenrijk
Ik verbleef drie nachten in Mieders, maar ik had me hier makkelijk een week kunnen vermaken. Er is zo veel te zien en te doen. Op dag 2 nam ik de gondel, Serlesbahn, omhoog. Naast het bergstation ligt een prachtig, helderblauw meer midden tussen de bergen. Hier heb ik gelijk mijn eerste jaloersmakende vakantiekiekjes geschoten. Vanaf hier kun je mooie wandelingen maken door de bergen. Op de borden staan verschillende routes aangegeven, variërend in niveau (blauw, rood of zwart). Just follow de gele bordjes en je wordt vanzelf door het waanzinnige landschap geleid. Het leukste aan deze wandelroutes is de verborgen restaurants waar je bij uitkomt. Zo kwam ik uit bij Maria Waldrast, waar ik mijn eerste schnitzel at en mijn eerste halve liter dronk met een uitzicht op de bergen om bij weg te dromen.
Wandeling langs watervallen
Op dag 3 in Oostenrijk beleefde ik al mijn hoogtepunt. Het begon met het idee om een route te wandelen langs watervallen, de Wilde Wasser Weg. Vervolgens wilde ik doorrijden naar een gletsjer. Bij de waterval, die trouwens overweldigend was, stonden bordjes voor verschillende wandelroutes. Nu moest ik beslissen of ik terugging naar de auto en doorreed naar de gletsjer of dat ik in de omgeving van de waterval ging wandelen. Ik koos voor de laatste optie en nam een route omhoog voor ‘vastberaden wandelaars’. Dat durfde ik wel aan op mijn witte Nikes, zonder uitrusting, zoals elke andere wandelaar die ik tegenkwam die wel bij zich had. Ik ga nu m’n best doen om te omschrijven hoe vet deze wandeling was. Het eerste deel was een pad tussen de bomen dat bestond uit houten trappen, rotsblokken en boomwortels. Hoe hoger je kwam, hoe smaller het pad.
Leven aan de andere kant van de berg
Eenmaal boven liep ik om de berg heen en kwam ik in een gigantisch dal terecht. Een blauwe rivier, een groene weide en geiten die onwetend lopen te grazen. Ik had verwacht dat er misschien een tunnel kwam, waardoor ik in een keer weer aan de andere kant van de berg zou staan, maar hoe verder ik het dal in liep, hoe duidelijker het werd dat ik gewoon weer over de berg heen moest. Ik begon aan een hele steile klim omhoog. De paden waren zo smal en naast me lag een hele steile afgrond. Op de top van de berg stond een gebouw dat sterk leek op een restaurantje. Dit was een goede motivatie om door te blijven klimmen.
Indrukwekkend gletsjermeer
Eenmaal boven bleek dit ook zo te zijn. Boven de boomgrens, onderaan de sneeuwgrens, stond aan de voet van een reusachtige gletsjer een Oostenrijkse hut (Sulzenau-Hütte), waar ik heerlijk heb gegeten en even bij kon komen van de zware klim. Ging er dan nu een lift naar beneden? Nee, er lag nog een steile bergtop op mij te wachten. Aangezien ik nu zo hoog zat dat er geen sprake meer was van wandelpaden, ging het niveau wel een stukje omhoog. Gras, zandpaden en rotsen. Het eerste stuk was nog vrij vlak, maar hoe verder ik kwam, hoe steiler het pad. Ik klom met handen en voeten over de rotsblokken en volgde de rood gemarkeerde stenen die de route moesten aangeven. Conditioneel was het ontzettend zwaar. Dit pad kwam uit bij een prachtig gletsjermeer.
Naast dit meer lag weer een nieuwe berg op mij te wachten. Ik vroeg me telkens weer af waar ik uit zou komen en of er nog een einde kwam aan deze wandeling. Aan de voet van de berg, kon je je onmogelijk voorstellen dat er überhaupt een pad naar de andere kant was. Dit was ongetwijfeld het meest spannende deel van de wandeling. Het pad bestond volledig uit los zand en stenen, waar ik absoluut geen grip op had met mijn schoenen. De afgrond was enorm stijl en ik was elke seconde bang dat ik naar beneden zou glijden. Een slippertje en ik zou een levensgevaarlijke val maken naar beneden.
Met je voeten in de sneeuw
Eenmaal aan de andere kant stapte ik met mijn voeten in de sneeuw, wat een bijzonder gevoel was dat! Kun je je voorstellen hoe hoog ik zat? Vanaf dat punt bestond de weg enkel uit rotsblokken. Soms liepen ze als een trappetje in elkaar over en soms moest ik er op handen en voeten vanaf en dat ongeveer twee uur lang, totdat er eindelijk een gondel in beeld kwam. Met deze gondel kon ik naar beneden tot aan de auto. Ik kan je vertellen dat dit een hele spannende en uitdagende wandeling was en dat ik ontzettend blij en opgelucht was toen ik weer veilig naast de auto stond. Desondanks was dit het absolute hoogtepunt van mijn vakantie en zou ik het iedereen die het conditioneel aankan en goede schoenen/uitrusting heeft zeker aanraden.
Op dag 4 zou ik doorrijden naar de volgende bestemming van mijn roadtrip in Oostenrijk, maar er was nog een uitzichtpunt dat ik heel graag wilde zien, dus ik besloot om daar ’s ochtends langs te rijden. In nam de lift omhoog, Schlick 2000, en vanaf het bergstation liep ik in tien minuten naar het uitzichtpunt. Vanuit het bergstation zijn er verschillende wandelroutes naar beneden. Ik koos weer voor een wandeling off road, stijl naar beneden. Halverwege kwam ik uit bij een parel van een restaurant (Galtalm), midden tussen de bergen, waar je anders haast niet komt. Neem hier vooral de Hirschburger, want deze is verrukkelijk.
Dag 4 t/m 6: Wiesing – Camping Inntall
Wiesing is een kleine plaats bij de Achensee. Ik verbleef tijdens mijn roadtrip door Oostenrijk twee nachten in een wijnvat op Camping Inntall. Dit was een hele leuke ervaring. Op de camping staan veel vaste gasten. Er hangt een gemoedelijke familiesfeer. Het personeel is erg vriendelijk en in het restaurant bij de camping kun je heerlijk eten. De sanitaire voorzieningen zijn onwijs modern en super schoon. Ik ben zelf helemaal geen type om te kamperen, geef mij maar gewoon een eigen douche, maar op deze manier was het prima verzorgd. De camping heeft een zwembad en je kunt er e-bikes huren.
Op dag 5 reed ik met de auto naar de Achensee. Je kunt het meer helemaal rond wandelen of fietsen, maar ik koos voor een route van een uur om vervolgens mijn handdoek uit te leggen op een vlonder aan het water en heerlijk te genieten van het mooie weer. Ik lunchte bij Gasthaus Gaisalm en kon vervolgens met de boot terug naar de boulevard waar mijn auto stond geparkeerd.
Dag 6 t/m 9: Fieberbrunn – Hotel Sonnwend
De dag van aankomst in Fieberbrunn was eigenlijk de eerste volledig regenachtige dag sinds ik in Oostenrijk ben. Ik werd ontvangen door de Nederlandse manager. Doordat er veel annuleringen waren vanwege corona, mocht ik mijn eigen kamer uitkiezen. Dat noem ik nog eens service. Op de kamer lagen toiletspullen van Rituals en er stond een bos rozen met een fles wijn. De kamer zelf was eenvoudig en erg verouderd, maar verder goed. Het slechte weer bood de mogelijkheid om even uitgebreid te gaan lunchen in het dorp bij Hotel Alte Post. ’s Avonds at ik bij de Rockbar in het verderop gelegen plaatsje St. Johann. De Rockbar Gaudi & Gusto is een super sfeervol restaurant met een gevarieerde kaart.
Indrukwekkend uitzichtpunt
Op dag 7 nam ik vanuit het plaatsje Waidring de lift naar Steinplatte, een uitzichtpunt gelegen in Triassic Park. Dit is een speelpark voor kinderen, maar vanuit hier kun je hele mooie wandelingen maken omhoog. Op de top heb je een prachtig uitzicht over het dal. Vanaf het bergstation kun je ook naar beneden lopen. Deze route leidt uiteindelijk naar twee restaurants. Ik nam de route naar restaurant Stallenalm. Hoe rustig het onderweg was, hoe gezellig druk het bij dit restaurant was dat ook weer uit het niets opdook. Ik heb hier heerlijk gegeten!
Mooiste restaurant van mijn roadtrip door Oostenrijk
In de buurt van het hotel in Fieberbrunn ligt de Lauchsee. Dit is een klein meer waar je lekker een dag kunt gaan liggen met goed weer. Ik parkeerde de auto bij het meer en liep vervolgens eerst een route omhoog. Deze route liep langs boerderijen, door weilanden en eindigde bij een mooi bergmeer. Ik heb geluncht op de berg bij Streubödenalm en ben toen dezelfde route weer naar beneden gelopen. De rest van de middag heb ik bij het meer gelegen. ’s Avonds heb ik gegeten bij het mooiste restaurant waar ik ooit ben geweest, Mama Thresl in het dorpje Leogang. Het eten was verrukkelijk en de cocktails te mooi om waar te zijn. Dit restaurant is een 100% aanrader als je ooit in deze omgeving op vakantie bent.
In mijn volgende blog lees je het vervolg van mijn roadtrip door Oostenrijk door de regio Karinthië. Ben je nieuwsgierig geworden? Kijk dan vooral ook de vlog over deze reis op mijn YouTube-kanaal.